Tijdens mijn workshops krijg ik regelmatig de vraag welke verf ik gebruik en wat voor verf ik aanraadt. Daarom heb ik besloten er een blog over te schrijven.
Lees meerIn een wereld die vaak hectisch en overweldigend aanvoelt, is er iets magisch aan het creëren van een art journal of natuurdagboek. Het biedt niet alleen de mogelijkheid om je creativiteit te uiten, maar ook om dieper in contact te komen met de natuur om je heen. Of je nu schildert, tekent, schrijft of collages maakt, een art journal is een krachtig hulpmiddel om momenten van schoonheid en inspiratie vast te leggen.
Lees meerBotanisch schilderen is een unieke kunstvorm waarbij de natuur op een wetenschappelijk nauwkeurige én esthetisch aantrekkelijke manier wordt vastgelegd. Het is een prachtige balans tussen precisie en creativiteit. Elk detail, van de fijnste nerven in een blad tot de subtiele kleurveranderingen in een bloemblad, wordt met aandacht bestudeerd en zorgvuldig met verf tot leven gebracht.
Lees meerHet belang van kinderen leren waar hun eten vandaan komt, groeit. Steeds meer ouders en scholen willen jonge kinderen betrekken bij moestuinieren en permacultuur. Maar hoe pak je dit aan, zeker in een druk schoolprogramma?
Lees meerEen blog schrijven over spiritualiteit. Dat voelt als een hele stap. Maar ik deel er graag over.
Lees meerHier deel ik een aantal positieve boeken en tips over natuur, klimaatsverandering en duurzaamheid.
Lees meerToen ik verhuisde naar Ede kende ik het gebied niet. Ik kende alleen het National park de hoge veluwe. Maar ik wist niet dat de omgeving eromheen net zo mooi is!
Lees meerIn der loop van tijd heb ik prachtige werken voorbij zien komen tijdens de teken- en schilderlessen. In deze blog laat ik een kleine preview zien wat er zoal is gemaakt! Daarmee geef ik jou weer inspiratie om mee aan de slag te gaan.
Lees meerIn een wereld die steeds bewuster wordt van de impact op het milieu, groeit de interesse in alternatieve, groene woonvormen.
Lees meer
Permacultuur, bedacht in de jaren '70 door Australiërs Bill Mollison en David Holmgren, is een reactie op destructieve industriële landbouwmethoden.
Vorig jaar heb ik een aantal leuke workshops buiten in Ede mogen geven. Een deel van de workshop blijft natuurlijk een verrassing, maar ik geef hier wat meer informatie wat je kunt verwachten van deze dag.
Ik ben aangekomen in een adembenemend landschap, een gebied vol valleien en meren. De aanblik van de bergen vervult me met vreugde. Ze vervelen nooit, want hun aanblik is telkens anders. Helderblauwe rivieren kronkelen door het landschap, en het water is zo zuiver dat je er direct uit kunt drinken. Boven de dichtbegroeide bossen zie ik vaak haviken en kea’s hun vleugels spreiden, voordat ze achter de bergtoppen verdwijnen.
In de avond gaat de wind liggen, en het meer verandert in een spiegel. De schoonheid van de bergen wordt hierdoor nog verder uitvergroot. Slapen gaat moeizaam; met 25 mensen op een kamer is er veel geluid. Rond middernacht kijk ik naar buiten en zie ik een hemel vol sterren. Samen met een meisje uit Nieuw-Zeeland probeer ik een foto te maken. Het is kraakhelder, en de melkweg is duidelijk zichtbaar. Ik herken zelfs de ‘Theepot’ in de sterrenhemel.
Het meer bij Queenstown en Glenorchy is niet alleen spectaculair door zijn diepe, heldere water en omringende bergen, maar het draagt ook een prachtige Maori-legende met zich mee. Er was ooit een beeldschoon meisje, de dochter van een machtige chief. Een man werd smoorverliefd op haar, maar de chief vond hem niet goed genoeg en verbood hun huwelijk. Dan gebeurt het ondenkbare: het meisje wordt ontvoerd door een reus.
Ik ben aangekomen in een adembenemend landschap, een gebied vol valleien en meren. De aanblik van de bergen vervult me met vreugde. Ze vervelen nooit, want hun aanblik is telkens anders. Helderblauwe rivieren kronkelen door het landschap, en het water is zo zuiver dat je er direct uit kunt drinken. Boven de dichtbegroeide bossen zie ik vaak haviken en kea’s hun vleugels spreiden, voordat ze achter de bergtoppen verdwijnen.
In de avond gaat de wind liggen, en het meer verandert in een spiegel. De schoonheid van de bergen wordt hierdoor nog verder uitvergroot. Slapen gaat moeizaam; met 25 mensen op een kamer is er veel geluid. Rond middernacht kijk ik naar buiten en zie ik een hemel vol sterren. Samen met een meisje uit Nieuw-Zeeland probeer ik een foto te maken. Het is kraakhelder, en de melkweg is duidelijk zichtbaar. Ik herken zelfs de ‘Theepot’ in de sterrenhemel.
Oldy is nu mijn thuis. Ze voelt helemaal niet klein en heeft toch een luxueuze uitstraling. Ik hoef niet meer die ene perfecte foto te maken; alles wordt rustiger en langzamer. Wandelen in de bergen blijft een bijzondere ervaring, soms zowel fysiek als mentaal behoorlijk zwaar. Maar het gaat steeds makkelijker, en ik heb het gevoel dat mijn benen sterker worden. Tijdens het wandelen heb ik veel tijd om na te denken, en de kunstenaar in mij blijft altijd sterk aanwezig. Maar is het de reis die verandert, of ben ik degene die verandert?
Vandaag begin ik aan een lange wandeling, de Tongariro Northern Circuit. Toen ik hier aan kwam rijden, was ik ontroerd door het uitzicht. Oldy heeft het goed volgehouden in de bergen, maar de wegen zijn ook erg goed hier. Gisteren besloot ik spontaan berghutjes te reserveren, zodat ik de komende vier dagen in de bergen kan wandelen. Ik sta vroeg op, om 6 uur, omdat ik graag het ochtendlicht wil zien. Maar na een goed ontbijt, het parkeren van Oldy en het controleren van mijn backpack, is het al gauw 7 uur als ik vertrek. Het voelt lastig om Oldy achter te laten, maar het licht is prachtig, en ik begin vol enthousiasme aan mijn wandeling.
Lees meerIk heb nog steeds niet het gevoel dat het echt gaat gebeuren. Na weken van voorbereiden en regelen, voel ik nog steeds die twijfel. Mijn baan is opgezegd, mijn huur is beëindigd, ik heb mijn visum en verzekering rond. De afgelopen dagen stonden in het teken van afscheid nemen, van mensen, van plekken. Mijn backpack staat ingepakt; het is eigenlijk niet veel dat ik meeneem — mijn slaapzak, wat kleren, en de basics. Vliegtickets geprint, alles drie keer gecheckt…
Lees meerWist je dat de Eskimo's naar verluidt wel meer dan duizend woorden hebben voor sneeuw? Iets aan sneeuw heeft me altijd aangetrokken. Misschien komt dat doordat het sneeuwde op de dag dat ik geboren werd. Al lang droomde ik ervan om door de koude bergen te wandelen en het noorderlicht te zien. Eigenlijk was het plan om dit avontuur in IJsland te beleven, maar na wat uurtjes speuren op Google kwam ik terecht op een andere magische bestemming: de Lofoten-eilanden…
Lees meerIn mei reisde ik met backpack en tent af naar de Schotse Hooglanden, op zoek naar avontuur. Voor het eerst ging ik de bergen in om te wildkamperen en liften. Skye is een magisch eiland: het landschap is er kaal, ruig en ongerept. De wolken hangen als een sluier om de bergen, en er was altijd regen—zelfs als het niet regende, had het net geregend. De bossen zijn dichtbegroeid en tonen ontelbare tinten groen. De paden zigzaggen omhoog, glad en modderig. Over losse stenen klimmend en klauterend bereik je de top..
Lees meer
Natuurkunstenaar
is een website van:
Annick Gaarthuis
Arthur koolkwartier 29
6711 VH Ede
KVK:64842517
Btw: nl002226430B75
Bij vragen kun je mailen naar info(at)annickgaarthuis.nl of
via sms (niet bellen) +31 (0)6 - 19823287
Werkdagen zijn ma t/m woe van 10:00 tot 17:00