camper nieuw zeelandselfcontainedcampervankaart hersteld3

Alleen tussen de sterren

Hiken naar Angelus Hut

Op het Zuidereiland valt op hoeveel lifters je tegenkomt. Ik neem mijn eerste lifter mee naar St. Arnaud, een klein dorpje dat bekendstaat als toegangspunt tot het Nelson Lakes National Park. Hij vertelt me over zijn plan om naar de Angelus Hut te hiken, en ik besluit spontaan mee te doen.

De tocht begint bij het serene meer Rotoiti, om vervolgens via de steile Pinchgut Track de bergen in te klimmen. Deze route gaat zigzaggend omhoog zonder een moment van vlak terrein. Het tempo van mijn medewandelaar is te hoog voor mij, dus we splitsen op. Onderweg ontmoet ik een Noors koppel dat met hun eenjarige baby aan het wandelen is. Inspirerend om te zien hoe ze de bergen blijven ontdekken, zelfs met een kleintje erbij!

Het zwaarste deel is voorbij wanneer ik de Robert Ridge-route bereik. Deze is minder steil, en ik krijg iets meer ademruimte. Toch blijft het pad uitdagend, vooral halverwege, waar het onduidelijk wordt en je over grote rotsblokken moet klauteren. Een verkeerde stap zou gevaarlijk zijn, want de afgrond ligt letterlijk naast je. Ondanks dat is de tocht prachtig: achter elke bergtop wacht weer een adembenemend uitzicht.

Bijna boven is er een dun laagje sneeuw, maar gelukkig niet genoeg om het lopen moeilijk te maken. Na zes uur wandelen bereik ik eindelijk de Angelus Hut, een eenvoudig maar prachtig gelegen onderkomen. Daar ontmoet ik een groep Israëlische meiden die enthousiast vertellen over hun reizen na hun dienstplicht. Het voelt inspirerend om hun verhalen te horen.

We sluiten de dag af met een frisse duik in het ijskoude bergmeer. De kou is intens, maar het voelt geweldig na zo'n lange hike. Het uitzicht, de gesprekken en de ervaring maken dit een onvergetelijke dag.

maorimounttaranaki

Onder de sterren

Heldere avond in de bergen

In de avond gaat de wind liggen, en het meer verandert in een spiegel. De schoonheid van de bergen wordt hierdoor nog verder uitvergroot. Slapen gaat moeizaam; met 25 mensen op een kamer is er veel geluid. Rond middernacht kijk ik naar buiten en zie ik een hemel vol sterren. Samen met een meisje uit Nieuw-Zeeland probeer ik een foto te maken. Het is kraakhelder, en de melkweg is duidelijk zichtbaar. Ik herken zelfs de ‘Theepot’ in de sterrenhemel.

De volgende ochtend sta ik vroeg op, net voor zonsopgang. De bergen lijken nu wel woestijnen, hun toppen gehuld in warm oranje licht. Het meer weerspiegelt dit beeld perfect, alsof de natuur even stil blijft staan. Het moment voelt bijna magisch.

De terugweg gaat, zoals altijd, een stuk sneller. Ik ben blij om Oldy weer te zien, mijn vertrouwde metgezel. Helaas blijkt mijn intuïtie juist: ik ben vergeten de lichten uit te doen, en de accu is leeg. Gelukkig schiet iemand met startkabels te hulp, en ik ben binnen no-time weer op pad.

De volgende dag geniet ik van een rustig moment bij het meer met een boek. Tot mijn geluk krijg ik de kans om met een vriendelijke Nieuw-Zeelander mee te varen. het blijft ongeloofelijk hoe vriendelijk ze hier zijn! Het water is kalm, en de serene omgeving maakt deze ervaring onvergetelijk.

cursusillustrerenmetkrijttourguide

De eindeloze trappen van Mount Taranaki

Ik klus regelmatig aan Oldy. Zo heb ik de vloer eruit gesloopt en vervangen door een mooie houten vloer. Ook heb ik een verhoging gemaakt voor de koelkast, waardoor de loze ruimte eronder nu goed benut wordt. Daarnaast heb ik een dag besteed aan het maken van een hor. Het helpt prima tegen muggen, maar helaas komen de zandvliegjes er nog steeds doorheen!

Bij toeristeninformatiepunten en in kringloopwinkels zoek ik naar patches van alle plekken waar Oldy is geweest. Mijn verzameling is nog niet zo groot, maar binnenkort maak ik eens een foto om het vast te leggen.

Ik rijd helemaal naar het noorden, waar de Heaphy Track begint. Dit is een van de Great Walks, maar ik loop slechts een uurtje van het pad. Ik kampeer op een prachtige plek aan het strand.

De volgende dag trotseer ik een 40 minuten lange rit over een gravelweg om bij de Oparara Arch te komen. Het geluid van al die kleine steentjes tegen Oldy blijft verschrikkelijk, en de grotten onderweg voelen soms wat beklemmend. Toch is de plek de moeite waard – het voelt echt bijzonder om hier te zijn.

Ik verblijf een paar dagen op een hippieachtige camping en geniet van wat rust en ontspanning aan het strand.

maori standeeld

Pancake Rocks

Onderweg naar de Pancake Rocks neem ik een stel Duitse lifters mee (ja, er zijn hier veel Duitsers!). De jongen heeft opvallend lang haar – bijna tot op de grond! Ze maken mijn droomreis: na Nieuw-Zeeland gaan ze naar Canada en daarna naar IJsland. Toch nemen ze veel minder tijd per bestemming; ze blijven maar tien dagen in Canada. Ik denk dat het beter is om goed te sparen en dan mijn volgende reis op mijn eigen tempo te plannen.

Onderweg stoppen we bij een paar stranden en grotten. Het is fijn om die samen te verkennen; alleen had ik dat waarschijnlijk wat spannender gevonden. De Pancake Rocks zijn best toeristisch, maar de bijzondere formaties maken het zeker de moeite waard.

Na ons bezoek rijd ik naar een gratis overnachtingsplek, waar ik afscheid neem van de lifters.

campervantoyota
cave
pancakerocks
waimangu park muriwai beach
Arthur’s Pass

Ik verblijf ongeveer een week in Arthur’s Pass, een prachtig natuurgebied vol wandelmogelijkheden. Tijdens mijn verblijf ontmoet ik twee jongens uit Portugal die hier werken als chef-koks. Ze geven me versgebakken brood – het beste dat ik in tijden heb gegeten! Daarnaast geef ik een lift aan een ouder stel uit Canada (oorspronkelijk uit India). Ze zijn al zo dankbaar voor de korte rit, wat mijn dag helemaal goed maakt.

Het landschap in Arthur’s Pass is indrukwekkend. Het is fascinerend om te zien hoe het bos tot een bepaalde hoogte groeit, en hoe alles erboven kaal en onbegroeid blijft door de kou. Ik merk wel dat de wandelroutes hier steeds uitdagender worden. Veel paden gaan steil omhoog en vereisen soms dat je ijskoude rivieren oversteekt.

Om mezelf voor te bereiden, begin ik met wat eenvoudige wandelingen. Ik doe bijvoorbeeld de Lagoon Track, die ik in drie dagen voltooi. Daarna waag ik me aan de uitdagendere Avalanche Peak. Het gebied staat ook bekend om de kea, een nieuwsgierige bergpapegaai. Ik heb er regelmatig een paar gezien, en ze maken de ervaring hier extra speciaal!

_mg_8946

Contact

Natuurkunstenaar
is een website van:

Annick Gaarthuis
Arthur koolkwartier 29
6711 VH Ede



KVK:64842517
Btw: nl002226430B75

​Bij vragen kun je mailen naar info(at)annickgaarthuis.nl of
via sms (niet bellen) +31 (0)6 - 19823287
Werkdagen zijn ma t/m woe van 10:00 tot 17:00

Let’s connect

Volg onze updates op Instagram of Linkedin.

atelier_annickgaarthuis10026FE8DCCD 14F6-465F-9A6A-3C9A18082618.JPG